Reis naar Malawi deel 6
Zondags gingen we weer naar de kerk in Mzuzu. De preek ging over… vergiffenis. Dat geeft toch wel te denken. Het was een prachtige dienst, met veel zang. Geweldig zo’n grote volle kerk!
Na de dienst kregen we bezoek in ons hotel van Cecilia Mseteka. Meestal spreken we haar wel tijdens een reis Zij heeft een kippenfarm in Malawi. Die wil ze omzetten in een project om voor kleine boeren het houden van kippen rendabel te maken. Ze heeft nu 700 deelnemers en wil groeien nar 2.000 deelnemers. Ze komt uit Zuid-Afrika. We hopen dat zij ons kan helpen om aan mest te komen voor ons project. Tegen de avond gingen we naar bij Timothy en Brenda Nyasulu op bezoek.Die kennen we al heel lang. Dat was erg gezellig. Het is altijd fijn om met hen te praten en van gedachten te wisselen. Brenda had voor ons gekookt, dus hebben we samen gegeten. Brenda had ook een kip geslacht die wij hadden gekregen. En taai dat die was…. Bo waagt zich daar nooit aan vanwege zijn gebit. Mij lukte het ook niet om er maar iets af te bijten…. Het was een leuke avond.
De volgende dagen hadden we gereserveerd voor een aantal afspraken. Bo ging met Mwiza naar de CCAP voor een ontmoeting met William Tembo. Zijn secretaresse heeft ervoor gezorgd dat we een stempel in onze paspoorten kregen van de Immigratiedienst voor onze visa omdat we langer dan een maand in Malawi verblijven. ‘s Middags hadden we een ontmoeting met Levi Nyondo in Ekwendeni. Hij is een zeer bekwaam iemand. Levi vroeg of wij met hem naar de Kileni school wilden gaan de volgende dag. Dat hebben we afgesproken. ‘s Avonds kwam Mussa nog in het hotel om ons te begroeten. Mussa kennen we vanaf ons eerste bezoek in 2009.
De volgende dag had Bo een afspraak met de eigenaar van de auto om te bepalen wat we moesten betalen aan het eind van onze trip. We hebben een aantal mankementen gehad en dat wilde hij verrekenen. Dat lukte hem prima.
‘s Middags naar de Kileni school. Dat was erg leuk! Geweldig die kinderen. Helaas kon de vrouw van Levi, Ruth, er niet bij zijn, maar zijn dochter en haar man (Faith en John) wel. Ze zijn beide onderwijzer aan de school. Ze hadden een lijstje met wensen voor de school gemaakt. Haha. Ergens heen gaan betekent altijd er is een vraag naar iets. Daar aan we werk van maken.
De volgende dag vertrokken we naar Chintheche. Eerst naar de bank, maar er was geen geld beschikbaar. Dan maar naar de volgende. Want we komen langs de kraampjes met souvenirs in Nkhata Bay, dus er moet wel genoeg geld zijn. We kopen daar altijd veel, meestal voor de winkel. De jongens daar kennen ons al precies. Daarna eindelijk naar de lodge aan het meer. Ze hebben er nieuwe huisjes bijgebouwd, die hebben we bekeken. Ze zijn prachtig, heel ruim. Maar wij kozen toch voor de oude huisjes waar we altijd logeren, wel zo knus en gezellig. De bedden waren nieuw, dus het slapen ging nu heel goed.
We hebben samen met Mr. Mezuwa Banda de school in Bandawe bezocht. Die hebben we destijds onder andere computers van de Stichting Wiartrda/Baas gegeven. Daar waren ze heel dankbaar voor. Wel wilden ze graag nog meer laptops. Ook hebben we meisjes die interesse hebben in agricultuur verteld van ons project en ze gestimuleerd om goed hun best te doen, zodat ze later mee kunnen werken aan ons project. Ook hebben we het ziekenhuis bezocht. Dat was nog net zo als twee jaar terug. Droevig. Ze hebben nog geen paracetamol. Dat hebben we ze gegeven. Ze vroegen om een behandeltafel, een rolstoel, thermometers, lakens, medicijnen en eventueel andere medische spullen. Daar gaan we aan werken.
‘s Avonds kwamen Hans en Marja van der Bas bij ons aan tafel zitten. Ze waren uit Zomba gekomen om gezellig met ons een weekendje aan het meer door te brengen. Het was zo fijn om samen te eten en te praten! De ober Bornwell is een erg leuke man. Zo nu en dan even een geintje.
We zijn met zijn vieren naar de kerk in Bandawe geweest. Wat een fijne dienst was het. Een groep van de meisjesschool gingen zingen. Dat is toch zo geweldig! Het filmpje komt nog wel op de website, echt de moeite waard om te bekijken! De preek ging over vergiffenis…net als de voorgaande zondagen…De boodschap was helder. Wees bereid om te vergeven. Verander je en wees beschikbaar voor God als Hij je stuurt.
Mr. Mezuwa Banda kwam nog langs met Lise, zijn vrouw. We hebben het kostuum aan hen meegegeven. Hij zal er een dominee voor vinden. Mr. M. Banda is lid van onze NGO in Malawi. Hij betekent heel veel voor ons. Toen zijn vrouw de maiskolven zag die we bij ons hadden sloeg ze beide handen voor haar mond. Ongelooflijk. Die reactie hebben we veel vaker gezien deze reis. Mensen slaan de hand voor de mond als ze de maiskolven zien.
Maandagmorgen vertrokken Hans en Marja alweer vroeg en wij een poosje daarna. Wij gingen eerst nog naar Salima, een groep bezoeken in Tipindula. Deze groep wordt eveneens gesponsord door de Wiarda Baas Stichting. Zij hebben 420 leden. Ze hadden niet zulke beste mais vanwege de droogte. Ze moeten 360 zakken mais terugbetalen. Daar hebben we 240 van gemaakt. Daarvan moeten ze 40 zakken geven aan de armen diegeen eten hebben. De resterend 200 zakken moeten ze verkopen. Van die opbrangst kunnen ze precies genoeg zaaizaden kopen voor het volgend seizoen. Voor ons is het namelijk te duur om die kleine hoeveelheid van 200 zakken, dat is 10 ton mais op te laten halen vanaf die plek. We hebben ze een mobiele telefoon gegeven zodat ze met leiders van andere groepen kunnen Whats appen.
Daarna weer naar Africa House, weer terug bij af. Heerlijk om daar weer te zijn. Morgen nog een PCR test doen, en dan de volgende dag weer naar huis! Dan zit onze reis er alweer op! We kijken heel fijn terug op deze reis. Het heeft ons heel erg goed gedaan. We zijn dankbaar voor de goede resultaten en de nieuwe groepen.
