Vandaag, zaterdag gaan we naar Mzuzu. We stoppen nog even in Chitunda want ik heb nog voetbalkleren (V.S.C.O.) bij me voor kinderen, die ik graag aan Rodney wil geven. Rodney is het hoofd van de school in Chenjewazi en zijn school wilde graag een voetbal en voetbalkleren voor een team. De ballen zijn we deze keer vergeten mee te nemen, dus krijgt hij geld om een bal te kopen. Ook zoek ik altijd de kringlopen af om Engelse boekjes te vinden. Daar heb ik hem ook een aantal van kunnen geven.
Het was erg rustig op de weg naar Mzuzu, vanwege het tekort aan benzine. We konden dus lekker vlot doorrijden. Je ziet wel heel veel vrachtauto´s. Ze zijn soms zo vreselijk scheef geladen, dat je je hart vast houdt als je er achter zit. We zagen dus ook verderop een gekantelde vrachtauto. De geul naast de weg ligt een stuk lager en dan kantelen ze zomaar.De weg is heel erg slecht, vol gaten. Gelukkig kwamen we veilig in Mzuzu aan. Daar zal Mwiza de auto overdragen aan James, nadat hij ons bij het hotel heeft afgezet. Voor twee weken zal James onze chauffeur zijn. Daarna neemt Mwiza het stokje weer over.
Het was erg leuk om weer in Hotel Sunbird Mzuzu te zijn. Heel aardig personeel, de meesten kenden ons nog en hun namen waren weer heel snel bekend bij ons. Zondag zouden we eerst naar de kerk, maar dan moesten we al om kwart voor 8 weg en aangezien we een lange reis achter de rug hadden, hebben we het maar gecanceld en hebben de dienst in Oosterwolde weer meegeluisterd. Ik heb last van heimwee. Vandaag is het moederdag en ik kreeg al vroeg berichtjes van de kinderen. Ik vind het soms echt sneu voor hen dat ik er bijna nooit ben met moederdag. Dat voelt zo dubbel. Met kerst is dat ook vaak het geval. Maar dat is niet anders natuurlijk. Wij hebben echt het gevoel dat we worden gestuurd. Bo zijn apneu-apparaat doet het niet. Dat is niet fijn, want hij kan echt niet zonder dat apparaat. Het geeft steeds aan dat hij de voeding moet controleren.
De volgende dag, maandag was het plan om naar Chitipa te gaan. Dat is helemaal in het noorden van Malawi en we hebben er een slecht hotel met weinig eten, dus ik zag er ook best tegen op. We zouden er twee nachtjes blijven en ik zou ook kadootjes meenemen. Maar Bo kan niet zonder zijn apparaat en wil dat eerst gerepareerd hebben. Helaas gaat dat niet lukken hier in Malawi. Dus we gaan niet naar Chitipa. Inmiddels heeft Bo een nieuw apneu-apparaat besteld, maar dat willen ze niet versturen naar het buitenland. Dan maar naar Mark en Frédérique laten sturen. Frédérique zal het dan direct doorsturen naar Malawi met DHL. Toen we Geoffrey, onze directeur in het noorden vertelden dat we niet kwamen hoorden we dat hij zich ook niet goed voelde en er blij om was dat we niet kwamen. Ik heb de dag doorgebracht met lezen en Bo heeft zijn mail afgewerkt. Gelukkig kunnen we de kamer in het hotel deze twee nachten blijven gebruiken. Dat is fijn, dus geen verhuizing. Wel moeten we natuurlijk bepaalde afspraken wijzigen. Inmiddels heb ik ook contact opgenomen met de Rugpoli in Velp, want mijn linkerbeen wil nog niet echt. Ik ben nog steeds niet zonder pijn sinds december. Maar met de pijnstillers gaat het na een klein uurtje wel weer.
Vandaag gaan we naar de CCAP om dr. William Tembo te bezoeken. Hij vertrekt namelijk morgen naar Schotland voor een maand. De Schotten doen heel veel goed werk in Malawi. Speciaal voor de CCAP. De moderator van de Synode was er ook. Het was een fijn en leuk gesprek.
Je ziet hier de kinderen altijd achter elkaar aan rennen. Op die kleine voetjes door het zand. Ze wegen bijna niks, zijn zo licht. Ze dragen niks mee, ook geen zorgen. Dat is zo mooi om te zien, al die blije kinderen, zo zorgeloos. Achter elkaar aanzitten, tikkertje doen, elkaar even pakken, nooit ruzie. Ze leven altijd op straat. Volwassenen zijn anders, zij hebben vast wel zorgen, maar die worden weggelachen Het is nooit stil, ze begroeten elkaar met veel lawaai. Altijd kletsen, roepen, lachen. In het hotel, op onze kamer hoor ik altijd kinderstemmen vanuit het park. Ook veel muziek, de Afrikaanse trommels hoor je ook. Het roepen klinkt ook heel ver, Bo wil dat ook nog wel eens doen. Er komen direct mensen/kinderen op af.
