Folkert is weer vertrokken naar Nederland, met kiespijn. Gelukkig hebben wij voldoende paracetamol en ibuprofen bij ons. Wij krijgen altijd wat mee van de apotheek Oldebroek, om weg te geven. Pieter blijft nog een nachtje langer. Wij vertrekken zaterdag naar Blantyre. Daar zie ik best een beetje tegen op, want het is een lange reis en op dit moment heb ik nog veel pijn. Maar dat kan natuurlijk ook door de reis komen. Ik heb alvast het verslag van de eerste dagen gemaakt. Bo had nog een afspraak met de advocaat, Mr. Chanula. Verder heb ik heerlijk gelezen en hebben ‘s avonds met Pieter gegeten.
De volgende dag ging Pieter weer naar huis. Meteen na zijn vertrek kwam de filmploeg van Zodiak TV. Het duurde wel 4 uur voor we alles hadden opgenomen. Steeds weer hetzelfde verhaal vertellen, soms wisselen van kleding. Hahaha. Er zal een aantal keren een deel worden uitgezonden.
Het is rustig in Africa House. Men was naar een soort vakantiebeurs in Lilongwe geweest om het toerisme te promoten. Je kunt mooie safari´s doen in Malawi. Dat zou ik heel graag eens willen doen, maar dan zal Bo wel gestopt zijn met het project, eer dat gebeurt. We zijn nu nog veel te druk. Morgen gaan we naar Blantyre. Ben benieuwd hoe dat zal gaan.
Om 12 uur de volgende dag vertrokken we naar Blantyre. Onderweg hadden we een flinke opstopping. Er was een truck niet goed geladen en die had aan beide kanten van de weg de stroomdraden beschadigd. De palen waren helemaal omver getrokken. Dat gaf een flinke file van beide kanten. Gelukkig was het dichtbij een afdeling van Ascom, de elektriciteitsmaatschappij. Dus op zich viel de wachttijd nog mee. Toen het weer begon te rijden heb ik een aantal ballonnen uitgedeeld aan kinderen onderweg. Verder ging het prima. Nog even een stop gemaakt om te lunchen. We hadden een heerlijke pizza meegekregen van de kok van Africa House. Op een gegeven moment werd het al wat schemerig. De duisternis kwam er aan. Er is geen straatverlichting, en het is erg druk op straat omdat het weekend is. Gevaarlijk dus. Maar Mwiza rijdt goed.
Op een gegeven moment, aan het begin van het buitengebied van Blantyre kwam er opeens een kleine truck over de weg vliegen, zonder verlichting. Van de rechterkant kwam hij ons tegemoet op onze (linkse) weghelft, verdween naast de weg aan de linkerkant, waar allemaal mensen liepen. Toen ineens gooide hij het stuur weer om en ging op een paar meter voor ons scheef de weg weer over naar de rechterkant, waar ook mensen liepen. Bo zag de mensen door de lucht vliegen. Ik had nog geen tijd om de handen voor mijn ogen te doen, zo snel ging het. We waren helemaal in shock. Mwiza kon het zo gauw helemaal niet bevatten. Het eerste wat we zeiden was: Dank U Heer, voor Uw bescherming. Als we ook maar iets eerder waren geweest of als Mwiza iets harder had gereden, hadden we het niet na kunnen vertellen. Gelukkig reed hij niet snel omdat het zo druk was. We zijn wel doorgereden, want stoppen is nog gevaarlijk. Er kwamen zoveel mensen aangelopen.
Eindelijk tegen 19.00 uur kwamen we bij het hotel aan. Iedereen was blij ons weer te zien. Wat is dat toch leuk. Het eten in het restaurant is hier echt heerlijk.
