Het FFL project helpt de boeren in Malawi maïs te verbouwen met een betere opbrengst. Dit project richt zich op voedselzekerheid en economische zelfstandigheid.

Food for Life

Menu

Reis Malawi winter 2021 (deel 7)

Reis naar Malawi december 2021/januari 2022 

week 7, 23 t/m 31 januari 2022

Toen we vorige week in Mzuzu bij een groep waren, was er een voorstelrondje. Er was een man die graag wilde vertellen wie hij was. Bo vroeg: en hoe heet je vrouw? Hij vertelde haar naam. Maar iedereen begon te roepen en we vroegen wat er aan de hand was. Och zegt Brenda, hij heeft nog een vrouw. Oh zegt Bo, twee? Ja zegt de man trots. Hij wilde met beide vrouwen op de foto. Toen vroeg Bo voor de grap: en hoe heet nummer 3? Iedereen begon te joelen. Wat bleek: hij had vier vrouwen! Niet te geloven toch! Echt vreselijk.

De week aan het meer zou een week van rust moeten worden. Nou, dat begon al goed. Bo heeft bijna de hele dag achter zijn laptop gezeten. Punten verzamelen wat we allemaal hebben gedaan en wat er gedaan moet worden. Uiteindelijk had hij 75 items. Tussen de middag, toen we gingen lunchen, ontmoetten we een echtpaar uit Denemarken. Zij hadden een strandwandeling gemaakt en kwamen ook lunchen. We hadden een leuk gesprek met elkaar. Het was erg gezellig. Het was hun tweede keer in Malawi.

Op maandagmorgen heeft Bo een deel van zijn verslag gemaakt en talloze zaken geregeld. Dat gaat constant door. Ik hoorde een heel vreemd gegil van een vogel. Ik kende het niet en ben gaan kijken of ik hem kon vinden. En ja hoor, helemaal boven in de boom, op een dode tak, pal voor ons huisje, daar zat ie, de eagle, de Zuid Afrikaanse arend met zijn witte kop. Wat een grote vogel en wat een poten! Prachtig! ‘s Middags gingen we met ds. Maxwell MezuwaBanda naar Bandawe, naar de meisjesschool. Ook zij hadden kisten uit de container gekregen, met heel veel laptops van Stichting Hand en stoelen uit de showroom en kleding. Wat waren ze blij met alles. De meisjes hebben nog voor ons gezongen. De school heeft een leerlingenaantal van 500 meisjes. En als die met elkaar zingen! Dat is zo mooi, kippenvel..

Dinsdags kwamen er mensen van het ziekenhuis Ekwendeni om spullen uit de kisten naar Bandawe te brengen voor de ziekenhuispost daar. Mr. MzuwaBanda vroeg of wij erbij wilden zijn voor de officiële overhandiging. Wat leuk om al die mensen te ontmoeten. Ook heb ik het verbandmateriaal en een isolatiedeken gegeven. Dat bracht mijn buurvrouw mij. Het was overgebleven materiaal wat de apotheek niet meer terug neemt in Nederland, maar wat ze hier nog heel goed kunnen gebruiken. Ook haar opbrengst van de boekendoos heeft een goede bestemming gekregen. We hebben meerdere anonieme giften gekregen deze reis en kunnen jullie verzekeren dat het goed terecht komt allemaal. ‘s Avonds kwamen Hans en Marja bij ons eten. Zij waren op terugreis van vakantie. Het was heel erg gezellig. Fijn om elkaar weer te zien en te spreken. Daarna hebben we voetbal gekeken, Malawi moest tegen Marokko. In de eerste league hadden ze het erg goed gedaan en waren ze bij de eerste 16 uitgekomen, vanaf plaats 129!! Nu waren ze de underdog, want Marokko is heel erg goed. De verrassing kwam in de 7e minuut: de eerste goal voor Malawi! Uiteindeijk werd het 2-1 voor Marokko. Maar toch geweldig goed van The Flames!

Bo zit bijna elke dag achter zijn laptop verslagen te typen, geld overmaken en e-mails te versturen en vanalles en nog wat teregelen voor ons project Food For Life Malawi. Verder heeft hij ook nog steeds afspraken. Aan het eind van de middag gingen we naar Mr. en Mrs. MezuwaBanda op theevisite.

Die dag kregen we ook slecht nieuws. Een cycloon, genaamd Ana, ging over Mozambique en Malawi en zorgde voor grote overstromingen in het zuiden van Malawi. Onze vrienden Paul en Esther Rombout van Gulugufe waren ernstig getroffen. Zij moesten evacueren. Dit gebeurde op de verjaardag van hun dochtertje Anna.

Donderdag begint voor Bo nu eindelijk de rust, was de bedoeling. Helaas de overstromingen in het zuiden en de gevolgen daarvan moesten snel worden opgelost. Hij heeft op vrijdag eindelijk  tijd om een boek te gaan lezen. We hebben besloten dat we daarom nog iets langer aan het meer blijven. Zaterdag zullen we nu vertrekken.

Een week geleden, toen we nog in Mzuzu waren, hadden we onze terugreis gewijzigd in een dag later van 2 februari naar 3 februari, vanwege een betere aansluiting in Nairobi. Dan hoeven we daar niet zo lang te wachten. Vandaag keek Bo op zijn telefoon of er nog regels in Nederland veranderd waren, waar we aan zouden moeten voldoen als we in Nederland zouden aankomen. Wat bleek: De quarantaineplicht was tot en met 2 februari geldig en met ingang van 3 februari niet meer. Dus omdat we een dag later gaan hoeven we niet meer bij aankomst in quarantaine. Onbewust hadden we een goede keuze gemaakt. Toeval?? Toeval bestaat niet!

Zo langzamerhand kwamen de berichten binnen over de overstromingen. En het werd erger en erger. Wat vreselijk, hele bruggen werden weggeslagen, al het water kwam met bakken via de bergen naar het land. Heel veel mensen dakloos, huizen verwoest, akkers onder gelopen. Het is een echte ramp. Wat kunnen we doen? Eerst maar eens inventariseren. Maar meerdere berichten kwamen er eerst niet. Heel Malawi zat zonder electriciteit. Dat duurde twee dagen. Alles weg. Huizen en akkers. De video’s die we zagen waren zo erg om te zien.

Later kregen we bericht van Jonazio dat onze akkers geen  schade hebben opgelopen, met uitzondering van Mulanje, want het water van de berg Mulanje had daar ook onze akkers deels weggespoeld. Tja, dan bidden we begin januari om regen en dan komt er zoveel! Dat is soms moeilijk te bevatten. Malawi is zwaar getroffen door deze ramp.

Vrijdag was een rustdag, daar valt weinig over te zeggen. De zon liet het aardig afweten, maar de temperatuur was goed. We hebben besloten dat we volgende week extra mais (250 ton) zullen gaan uitdelen aan de getroffenen in het zuiden van Malawi.

Zaterdagmorgen al heel vroeg, vijf uur/half zes, regende het heel hard en heel veel onweer en lichtflitsen aan de lopende band. Het hield maar niet op. Dus in de regen zijn we vertrokken. De reis richting Lilongwe verliep prima. We hebben geen last van de regenval gehad onderweg. We wilden nog even weer naar Tipendule, naar de akkers kijken. Zij hadden toen nog geen regen gehad en wij waren benieuwd of voor hen de regen op tijd was gekomen. We kregen een geweldige ontvangst! Allemaal mannen en vrouwen in Windesheim-tenue. De shirts die we hadden ontvangen van Hogeschool Windesheim uit Zwolle en die met de container naar hun waren verzonden. Wat waren ze er blij mee!

Ze vertelden dat ze zelf nieuwe zaden hadden gekocht en dat ze zodoende op tijd voor de tweede maal hadden kunnen planten en een goede oogst mogen verwachten. We hebben de akker ook nog bekeken maar het zag er prachtig uit. Bo zei, omdat jullie dat zelf hebben bekostigd hoef je niet een zak mais terug te betalen na de oogst. Maar daar ging een gemompel op. Wat bleek? Dat zou wel heel teleurstellend voor Bo zijn, zeiden ze, ze wilden wel terug betalen. Want als ze niet terug betalen, kon Bo wel eens gaan stoppen met het project en dat wilden ze absoluut niet. Dus gaan ze zorgen dat ze de afgesproken aantal van 448 zakken mais kunnen terugbetalen.

Daarna gingen we naar Lilongwe, naar Africa House. Wat fijn om daar weer te zijn. Nu de laatste paar dagen nog..

Maandag heeft Bo een afspraak met Nicolas van Grain Securities  en Mr. MezuwaBanda over de verkoop en het  transport van de komende maisoogst. Het surplus van ongeveer 1.000 ton mais kunnen we verkopen, terwijl alle 7.000 gezinnen voldoende mais hebben om een jaar lang elke dag goed te kunnen eten. Daarnaast is ook de aanvoer van kippenmest naar de verschillende districten geregeld. Eigenlijk zouden we 3.000 ton mest moeten zien te krijgen, maar dat valt nog niet mee. En dan nog het vervoer, wat ook geregeld moet worden. We hebben heel veel trucks nodig die onze mais en de mest zullen gaan vervoeren. Bo schat dat we wel 150 ritten over lange afstanden moeten maken om alles op de bestemde plaatsen te krijgen. Dat is nog een fikse operatie. Gelukkig verwacht hijzelf dat alles wel goed zal gaan en op de pootjes terecht komt.

Dinsdag zullen we naar de kliniek gaan voor een PCR test. We hopen dat alles goed zal gaan en we donderdag weer in Nederland zullen zijn.

Dank aan alle trouwe lezers!  Wat heb ik een mooie berichten en respons van jullie gehad! Dat heeft me heel goed gedaan.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *