Na een korte nacht in een te kort bed hebben we ontbeten in het hotel. Bo verzekerde me dat dit waarschijnlijk de laatste keer is dat we nog “gewoon” kunnen eten. In Malawi moet je namelijk alles ontsmetten voordat je gaat eten: bord, beker en bestek. Ook kun je niet alles eten; het moet goed verhit zijn of op de juiste manier klaargemaakt. Vanmorgen konden we dus nog ontspannen ontbijten.
Om 7:30 zijn we vertrokken naar het vliegveld. Onderweg heb ik een foto gemaakt om een kleine indruk van de omgeving te krijgen. In Kenia en Malawi rijden ze links, wat ook even wennen is.
In de taxi hadden we een gesprek met de chauffeur. Hij vertelde dat hij maar één kind heeft, omdat hij geen geld heeft om meer kinderen te onderhouden. Het levensonderhoud is voor meerdere kinderen simpelweg te duur. Aan het pak dat hij droeg, was te zien dat hij dit al lange tijd gebruikte. Overigens zien taxichauffeurs, beveiligers en receptionisten er hier vaak netjes gekleed uit, ondanks de warmte. Ook in Kenia is dus veel armoede.
Op het vliegveld ging alles vrij vlot. Het vliegveld van Nairobi is een stuk kleiner dan Schiphol, maar wel een belangrijke hub in Afrika. Vanaf hier zijn er veel vluchten naar andere landen en steden, waaronder Malawi. Vanuit het vliegtuig heb ik nog een paar foto’s gemaakt van Nairobi.
Het vliegtuig vertrok iets later dan gepland. Na ongeveer 2,5 uur vliegen zijn we geland in Lilongwe. Vlak voor de landing heb ik nog een foto genomen. Opvallend is dat je nauwelijks asfaltwegen ziet en dat de wegen die er zijn vaak leeg of bijna leeg zijn. Brandstof is regelmatig schaars in Malawi. Vandaag zagen we ook een benzinepomp waar geen brandstof beschikbaar was.
Na het uitstappen heb ik een foto gemaakt van Bo voor het gebouw van Kamuzu International Airport. Vervolgens hebben we uitgebreid gesproken met de verhuurder van Avis over de huurauto. Het was in eerste instantie niet duidelijk hoe de prijs was opgebouwd, maar na een lange uitleg werd dat uiteindelijk wel helder.
De munteenheid in Malawi heet kwacha. Eén euro is ongeveer 2.000 kwacha. We hebben voor 500 euro gepind, want contant geld is onmisbaar in Malawi. Dat betekent 1.000.000 kwacha, uitbetaald in briefjes van 5.000. Je kunt je voorstellen hoeveel briefjes dat zijn; een goed gevulde portemonnee. De man in de rolstoelfiets die rondreed bij het vliegveld hebben we een briefje van 5.000 kwacha gegeven.
Er rijden ontzettend veel motoren rond in Malawi. Daarna zijn we met de auto van Avis naar ons eerste verblijf gereden. We hebben een vaste taxichauffeur, James. Hij heeft al vaker voor Bo gereden en doet dat uitstekend. Het wordt sterk afgeraden om zelf in een huurauto te rijden. Bij een aanrijding of ander incident wordt de chauffeur al snel vastgezet, en een gevangenis in Malawi wil je uiteraard liever vermijden.
Onderweg val je van de ene verbazing in de andere. Het verschil met Nederland is enorm. Om een paar voorbeelden te noemen: koeien en geiten lopen langs de weg en steken soms ineens over. Veel vrouwen dragen spullen op hun hoofd. Geiten worden pal langs de weg geslacht en het vlees kan direct gekocht worden. Als een auto het begeeft, wordt die midden op een vierbaansweg gewoon aangeduwd tot hij het weer doet. Het wegdek is vaak slecht en je slalomt langs diepe gaten. Overal langs de weg staan verkopers met allerlei spullen. Er wordt veel op de fiets vervoerd. Veel mensen en kinderen lopen langs de weg; de benenwagen is een belangrijk vervoermiddel en kinderen lopen soms kilometers naar school. Het verkeer is chaotisch, al wordt er nauwelijks getoeterd. Daarnaast zie je veel onafgemaakte gebouwen en mensen die op het land werken met handgereedschap. Tractoren hebben we nog niet gezien.
We zijn veilig aangekomen op de plaats van bestemming. Vandaag en morgen verblijven we in het Africahouse. Dat is een prettige plek en de wifi werkt redelijk.
Samen met James ben ik nog naar de supermarkt geweest. Kraanwater kun je in Malawi niet drinken, dus we hebben flessen water gekocht. Ook hebben we even gekeken bij souvenirwinkels, al heb ik nog niets gekocht. Dat scheelt sjouwen. We zagen een gehandicapte vrouw die op handen en knieën de straat overstak, een erg triest en aangrijpend gezicht. Ook de meubelboulevards zien er hier totaal anders uit dan in Nederland.
Uit de wijk van onze kerkelijke gemeente had ik cadeautjes voor kinderen meegekregen: kleine kleurboekjes, notitieboekjes, kleurtjes en pennen. Dit zat verspreid over mijn koffers. Vanmiddag heb ik alles bij elkaar gelegd en bijna honderd setjes gemaakt. Hartelijk dank daarvoor. Mogelijk geven we deze af bij een school, zodat de leerkrachten kunnen bepalen welke kinderen het het hardst nodig hebben.
Vanavond hebben we gegeten in het Africahouse en heb ik veel met Bo gesproken over het Food For Life-project. We gaan op tijd naar bed, want morgen staat een bezoek aan een belangrijke jurist en advocaat gepland. Dat is nodig met het oog op toekomstige financiële werkzaamheden. Daarnaast brengen we nog een ander belangrijk bezoek.
Tot morgen.
