Reis Malawi winter 2025 (6)

Dinsdagmiddag gingen we naar de CCAP om Lusso te vragen of zij met onze visa in de paspoorten wilde laten verlengen. Dat doet ze meestal voor ons. Ze was blij ons weer te zien. Ik heb haar een mooie tas cadeau gedaan. We spraken ook nog even met William Tembo, General Secretary van de CCAP. Ook zagen we Mussa nog. We nodigden Mussa uit om ons donderdag  in het hotel te komen opzoeken.

Woensdag gingen we samen met Brenda akkers bezoeken. Toen we bij het huis van Timothy en Brenda aankwamen zat er een oude vrouw bij de poort. Ze was bijna 80 jaar en was bezig met een naaiwerkje iets te verstellen. Brenda vertelde dat zij vaak bij haar langskwam om te bedelen. Ze was weduwe van een dominee en omdat Timothy lid is geweest van de Synode kwam ze steeds vragen om eten. Ze had een flink eind gelopen, wel 3 km. We gaven haar wat geld en namen haar mee terug in de auto. Ze was zo blij en ging meteen groente kopen. 

De akkers die we hebben bezocht zagen er heel goed uit. Het waren twee nieuwe groepen, ze deden voor het eerste jaar mee. Ze bevonden zich ver van de asfaltweg, in de bergen. De mensen waren heel erg blij met ons systeem. We hebben aan beide groepen kinderkleding uitgedeeld. Het is hier overal zo schaars en duur.

Toen we terug kwamen gingen we nog even wat drinken bij Brenda en Timothy. Ik had een groot naambord voor Timothy laten maken. Daar was hij heel blij mee. We hadden het er vorig jaar met Brenda over gehad. Het was een echte verrassing voor hem. Daarna bracht James ons weer terug naar het hotel.

Donderdag was het mijn verjaardag. We gingen ontbijten en hadden een mooi gedekte tafel in het restaurant. Ik werd meteen gefeliciteerd door de meisjes. Terwijl we zaten te eten kwam ineens al het keukenpersoneel zingend binnen, compleet met pannendeksels. Het was zo geweldig. Wat een verrassing. Ze hadden speciaal voor mij een prachtige taart gemaakt. Ook kreeg ik cadeaus erbij van Bo: slippers en een tas. Wat een feest! Het was erg fijn om mijn verjaardag eens in Malawi te vieren. ’s Avonds kwam Mussa en hebben we met elkaar gegeten. Dat was erg gezellig. Het was een hele mooie dag.

Vrijdags hadden we de meeting in het hotel met de leiders van de groepen in regio Mzuzu. Ze waren allemaal op tijd en kregen eerst drinken en versnaperingen. De meesten komen van ver en zijn al zo vroeg van huis gegaan dat ze nog niets hebben gegeten. Daarna kwam elke groep aan de beurt om een report te geven. Ze kregen een lunch aangeboden en daarna konden ze aangeven of ze hun groep willen uitbreiden met het aantal deelnemers of dat ze liever per persoon willen opschalen naar meer land. Dan gaan ze naar 1 acre en dan hebben ze 7 keer meer opbrengst dan wat ze nu hebben. De meesten hebben inderdaad meer belang bij meer land. Dat betekent dus ook meer zaden en meer meststoffen, maar ook meer opbrengst. In deze tijd van honger natuurlijk heel aanlokkelijk. Het was een goede meeting.

Na afloop ontmoette ik de minister van agricultuur in het hotel. Hij vroeg wat wij deden in Malawi. Ik legde ons systeem in grote lijn uit en vroeg hem contact met Bo te zoeken. Helaas moest hij echter die avond alweer naar Lilongwe. Maar hij gaf wel aan dat hij ons graag daar wilde ontmoeten. Spannend.

Zaterdags gingen we naar Chintheche. We zijn echt aan wat rust toe. Het is geen zware reis, maar door de lichamelijke problemen heeft het toch wel energie gekost. Het weer is fijn aan het meer. Eindelijk wat zon! Aan Lake Malawi is de temperatuur altijd hoger dan in het binnenland. Wel hadden we ’s nachts veel onweer wel 1 ½ uur achter elkaar, soms met flinke slagen. Zondag was het er heel druk. Veel mensen komen even zwemmen of relaxen, soms met veel luide muziek. Ze houden echt geen rekening met andere bezoekers. We lezen lekker veel en zitten voor ons huisje. Op maandag heb ik eerst maar weer voetbalkleren uitgedeeld. Vorig jaar had ik polo- en t-shirts meegenomen en hun ook voetbalkleren beloofd. Ze waren er zo blij mee en gingen meteen een potje voetballen. Later op de morgen kwam mr. Mezuwa Banda nog even langs om te kijken hoe we het hadden. Hij woont namelijk dichtbij. De internetverbinding is hier lastig. Die dag heb ik met moeite het verslag kunnen doorsturen. Dinsdag heb ik de hele dag gelezen op mijn e-reader. Bo is iedere keer nog aan het werk. Er komen veel bestellingen binnen van de winkel. Dat moet toch allemaal verwerkt worden. Uitrusten is voor hem wel moeilijk. ’s Nachts hebben we toch een regen en onweer gehad! De hele nacht hele harde slagen. Ik hou van onweer, maar dit werd me toch wel een beetje te gortig. Zulke knallen. Toen ik de oplaadstekkers van onze telefoons uit de stopcontacten wilde halen, merkte ik dat ze drijfnat waren. Het regenwater droop langs de muur. We hadden lekkage! Ik heb Bo wakker gemaakt. Die sliep er gewoon doorheen. Overal kwam het water uit het plafond. We liepen in het water. Wat een belevenis weer. Gelukkig had ik ’s avonds mijn koffer dicht gedaan! Woensdag hadden we een meeting met mensen van de CCAP. Ook dat geeft Bo veel voorbereidend werk. Hij is er maar druk mee. Het was een fijne bijeenkomst. Ook heb ik nog (zonne-)brillen uitgedeeld aan het personeel van Chintheche Inn.

Donderdag gingen we weer naar Mzuzu voor nog één nachtje. ’s Middags hebben we nog de uitdeelactie van de mais bijgewoond in Ekwendeni. Honderd zakken mais á 60 kg. voor de  mensen die geen eten hebben. Daarna weer naar het hotel in Mzuzu.

Morgen, vrijdag, vertrekken we naar Lilongwe. In Africa House  hebben we zaterdag nog een afspraak met de minister van agricultuur, landbouw. Ook zullen we nog een bezoek brengen aan de souveniermarkt. En dan vliegen we zondag weer terug naar Nederland, via Nampula, Mozambique en Nairobi, Kenya. Promiss zal op het vliegveld klaarstaan om ons te helpen met de koffers en James brengt de auto weer terug naar het verhuurbedrijf. En dan zit onze reis er weer op. We hopen maandagmorgen op Schiphol aan te komen, waar de taxi uit Oldebroek ons weer thuis zal brengen.