Vanmorgen zijn we vertrokken uit Lilongwe en reden we in noordelijke richting naar Mzuzu, een afstand van ongeveer 350 kilometer.
Onze taxichauffeur stond, zoals eerder, keurig op tijd klaar. Nadat alle koffers waren ingeladen, zijn we vertrokken. De eerste stop was in Dowa, waar we Ellis hebben opgepikt, één van de directeuren van een regio.
De Food For Life-organisatie is zo ingericht dat zeven boeren samen op één acre maïs verbouwen. Binnen zo’n groep is één boer de leider. Een directeur stuurt meerdere groepsleiders in een regio aan. Daarboven is er een country manager en zijn er twee accountants die toezicht houden op de financiën. Daarnaast is er een overkoepelend bestuur, bestaande uit Malawiërs samen met Bo. Het is de bedoeling dat ik daar in de toekomst ook lid van word.
Wanneer wij in Nederland aan een stad denken, zien we vaak grote huizen, georganiseerde wegen en een schone, verzorgde omgeving voor ons. In Malawi is dat heel anders. Waar een stad precies begint, is niet altijd duidelijk. Er staan geen borden bij de stadsgrenzen en wegwijzers zijn schaars. Zonder routekennis of Google Maps is het lastig om je weg te vinden. De woningen zouden wij eerder hutjes noemen. Mensen met iets meer geld hebben daken van golfplaten, maar wie dat niet kan betalen, heeft een dak van gras (zie foto 1). Je kunt je voorstellen wat er gebeurt als het regent, en dat doet het hier soms hevig.
Langs de weg wordt van alles verkocht: fruit, groenten, kleding, schoenen en zelfs levende kippen (foto 2). Er lopen veel mensen langs de weg, ook langs drukke wegen waar hard wordt gereden. Soms steken ze onverwacht over, wat extra oplettendheid vraagt.
De weg naar het dorp dat we bezochten, was een hele onderneming. De meeste wegen zijn onverhard, maar het laatste stuk bestond uit diepe gaten en kuilen (foto 3). Dat vergde flink wat stuurmanskunst van onze chauffeur.
Onze komst in het dorp was al aangekondigd en de bewoners stonden ons op te wachten. De bijeenkomst begon en eindigde met gebed. Het is mooi om te zien hoe deze mensen zich afhankelijk weten van God en Zijn zegen. Bo heeft in het kort uitgelegd hoe het Food For Life-systeem werkt (foto 4). Daarna zijn we samen naar de akkers gegaan (foto 5). De boeren staan te popelen om te gaan zaaien, maar eerst moet er een contract worden getekend. Van de 56 deelnemende boeren had slechts een deel dit al gedaan. In het contract staat dat zij zaaizaad en mest ontvangen en dat zij na de oogst 50 kilo maïs teruggeven aan de stichting. Zonder contract is het lastig om deze afspraken op te volgen. Daarom moeten eerst alle contracten worden getekend. Daarna krijgen de boeren mest om verrijkte compost te maken en vervolgens het zaaizaad. Volgende week dinsdag krijgen zij een uitgebreide uitleg over het hele systeem.
Na afloop heb ik een zak met kleurboekjes en potloden uitgedeeld aan de kinderen in het dorp.
Daarna reden we via dezelfde hobbelige weg terug naar de hoofdweg, de M1, die van noord naar zuid door Malawi loopt. Onderweg kwamen we vrouwen tegen die hout hadden gesprokkeld om eten te kunnen koken (foto 6).
Sommige delen van de M1 zijn goed geasfalteerd en daar konden we vlot doorrijden. Op andere stukken moesten we via onverharde omleidingen, met een snelheid van ongeveer 30 kilometer per uur, omdat er aan de weg werd gewerkt. Soms is de weg zo smal en afgesleten dat passeren nauwelijks mogelijk is (foto 7). Zeker wanneer er een vrachtwagen tegemoetkomt en de weg vol kuilen zit, sta je soms even stil.
We kwamen langs de school die wordt gesponsord door de vrouw van Bo (foto 8). Ook reden we vlak langs Zambia, bij de plaats Jenda. De bergen op foto 9 liggen in Zambia. Verder passeerden we de zogeheten Elephant Mountain, die zijn naam eer aandoet (foto 10).
Taxi’s en vervoer zijn hier heel anders dan in Nederland. Veel mensen reizen in kleine busjes of zelfs in open vrachtwagens (foto 11). De staat van de voertuigen is vaak slecht, met veel deuken en weinig onderhoud. Tot slot zagen we hoe hout werd vervoerd op een fiets (foto 12). Zo gaan mensen zelfs steile hellingen op en af.
Na een lange rit zijn we veilig aangekomen in Mzuzu. Vanavond hebben we friet gegeten met geroosterd brood. Nu nog douchen en dan naar bed. Het is hier een uur later dan in Nederland. Morgen staat het ontbijt om 7 uur gepland en om 8 uur gaan we naar de kerk.
