Vandaag, maandag, vertrekken we naar Mponela in verband met de demonstratie van aanstaande woensdag in Madisi. Dat zal een grote happening worden! We verlaten dus Mzuzu, maar hopen als God het wil hier zaterdag weer terug te zijn. Er was weinig verkeer op de weg, dus we konden flink doorrijden. De oorzaak is nog steeds dat er geen benzine is. De kinderen kunnen daardoor ook niet naar school met de minibus en ook kunnen mensen soms niet naar hun werk. Ook de diesel is veel duurder geworden.
In het noorden zie je heel veel bos. Veel mensen zoeken naar afgebroken takken, of er wordt gekapt om houtskool te maken. De mensen stoken op hout, daar wordt ook op gekookt. In het zuiden is veel minder bos en daarom zien we veel vrachtauto´s met boomstammen, flink afgeladen. Dat gaat dan naar het zuiden want daar is bijna geen houtskool te krijgen. Een zak houtskool kost ca. 10.000 MKw, dat is iets minder dan 10 euro. Velen hebben geen elektriciteit in huis. Voor de verlichting gebruiken ze dan solar lampjes. Als je eenmaal bent aangesloten op het elektriciteitsnet kost het je ook 10.000 MKw. Maar de aansluiting kunnen ze niet betalen.
We zien een man lopend met zijn brommer, de benzine is op en hij moet hem tegen de berg op duwen., in het gras. De weg is soms zo smal omdat er zoveel van is weggevallen, vanwege de grote vrachtauto´s die vanuit Tanzania door Malawi rijden naar het zuiden van Afrika. Ik vroeg James of de chauffeurs van de trucks niet vreselijk balen dat de wegen hier zo slecht zijn. Ja natuurlijk, zei hij. Het is bijna niet te doen voor hen. Als je dan ook ziet hoeveel er langs de kant staan met pech! Lekke band, vanwege de grote gaten, of motorpech vanwege de hoge bergen. Ze kruipen gewoon de berg op.
In Mponela was het rustig. De meeste meetings waren al voorbij. James ging meteen door naar de hoofdstad, Lilongwe, om Bo zijn apparaat op te halen bij het depot van DHL. Uiteindelijk kwam hij ´s avonds na ons avondeten terug met het apparaat. Wat was Bo blij en gelukkig. We hadden eigenlijk niet verwacht dat dit zou lukken. Maar dank U Vader!
James had er bij verteld dat Bo ziek was en het echt heel hard nodig had. Ze wilden het niet zomaar meegeven aan hem. Het is natuurlijk ook een heel duur apparaat. Je krijgt hem in Nederland ook niet zomaar. Je moet er echt voor getest worden in het ziekenhuis. Maar het werkt goed en helpt Bo heel erg. Zonder heeft hij echt niet genoeg energie.
De volgende dag ging Bo naar Madisi om de plek waar de demonstratie zal worden gehouden opnieuw te inspecteren. Ik blijf in het hotel om een verslag te schrijven. Morgen zal de grote dag zijn. Grace is inmiddels ook in ons hotel aangekomen Zij heeft heel veel moeten regelen voor morgen. Ze is echt Bo zijn rechterhand. ´s Avonds heb ik een poosje met Grace zitten praten. Daarna kwamen er nog twee mensen van onze NGO in Malawi. Rose kwam uit Blantyre en Mr. Mzuwa Banda kwam helemaal uit Zimbabwe, waar hij een begrafenis had gehad van een familielid. Hij woont wel in Malawi, in Chintheche, waar wij later ook nog naar toe zullen gaan.
De volgende dag, woensdag, was de grote dag. We kregen een T-shirt van Grace. Daarna naar demonstratie. Er stonden drie grote tenten en er waren al veel bezoekers. Grace had er zo’n 300 verwacht, maar er waren er veel en veel meer! Schatting is zo’n 500!! Alle directeuren mochten er 20 meenemen. Ze kwamen uit Chitipa, Mzuzu, Blantyre, Salima en Kasungu. Ook veel nieuwe leden, die graag de volgende keer mee willen doen. Ook de leden van de NGO waren er en alle werkers die het composteren al hadden voorbereid. Ook hadden ze een stuk land al voorbereid met gaten om in te zaaien. De tv-ploeg was er ook en ze hadden zelfs een drone meegenomen! Dat vonden de kinderen leuk, ze waren erg opgewonden, dat hadden ze nog nooit gezien. Mr. Chaula van de regering, departement agricultuur, kwam ook. Hij vond het geweldig om te zien. Na de demonstratie kwamen de sprekers nog aan het woord. Het was een zeer geslaagde dag.
