Donderdags had Bo een vergadering met de bestuursleden van de NGO. Dat was een goede vergadering. Ik heb met Grace terug gekeken op de vorige dag, hoe alles was verlopen. Wat heeft ze een werk verzet! Ze had alles piekfijn voor elkaar! Dat was echt een groot compliment waard. Ook hebben we het over haar aanstaande bruiloft gehad. Ik moet wel even weten hoe het er hier aan toe gaat. Maar ook dat is allemaal prima geregeld. Ze heeft de jurk ook al uitgezocht. Ik mocht hem al even op de foto zien. Prachtig!
Vrijdags gingen we naar Chitunda. Ik wilde graag een bezoek brengen aan de school. Nadat we afscheid hadden genomen van Grace gingen we onderweg. Wat een vreselijk stuk weg is het toch naar Kasungu. We hebben er nog een foto van gemaakt en video´s opgenomen om het een beetje te kunnen laten zien. De schoolkinderen waren erg enthousiast om ons weer te zien en de leerkrachten vonden het maar wat leuk. Ik had Engelse leesboekjes, elastiek om te springen en frisbees meegenomen. Plus dat ze nog een gift kregen voor de school. Ze waren erg blij. De kinderen zongen nog een lied voor ons en toen gingen we op pad naar een nieuwe groep in Nkhamenya. Dat was een eind van de asfaltweg. Uit voorzorg had ik een riem om gedaan. Maar de terugweg werd ons een andere weg aangeraden, een zgn. `shortcut`. Nou, dat hebben we geweten. Het was vreselijk, Het was eigenlijk een pad voor fietsers of brommers. James is meerdere malen gestopt om takken van de bomen af te breken of om te buigen. En krassen en schuren dat het deed op de auto. De weg was echt onbegaanbaar. Om van de hobbels en bobbels nog maar te zwijgen. Ik was er helemaal klaar mee. Hierna wilden Moses nog een groep bezoeken. Maar ik zei, prima, maar dan ga ik er uit. Ik kan dit niet. Gelukkig begreep Bo mijn hint en zei hij dat we teruggingen naar het hotel. Jammer voor de groep, maar het is niet anders. We hebben de mevrouw die ons stond op te wachten aan de asfaltweg wat geld gegeven om Fanta en Cola te kopen en ons verontschuldigd. Ze begreep het gelukkig. Moses kreeg nog voetbalkleren voor zijn team en ook t/shirts voor het netball team. Toen we eindelijk bij het hotel aankwamen begon het net donker te worden. Dus we waren mooi op tijd. De duisternis valt namelijk in een keer in en we willen niet in het donker bij de weg zijn.
De volgende dag vertelde James dat hij direct nadat hij ons had afgezet bij het hotel een lekke band had gehad. Hij moest het wiel verwisselen. Er waren gelukkig jongens in de buurt geweest die hem hadden geholpen. Vandaag gaan we dus weer naar Mzuzu, maar eerst hebben we nog een meeting in Chitunda met het comité. In Mzuzu zal er weer worden gewisseld van chauffeur.
Zondagmiddag kreeg ik bericht dat mijn tante is overleden. Ze werd heel ziek toen ik nog maar net vertrokken was. Ik had haar zo graag nog willen zien. Maar het kon niet meer. Mijn moeders jongste zus, de enige nog van de familie. Tja, op Gods tijd. Maar ook mis je dan het contact met neven en nichten. Zo jammer.
Het is fijn om weer in Mzuzu te zijn. Ik heb vandaag Bo geholpen met zijn administratie en we zijn nog met Mwiza naar de opticiën geweest om een bril uit te zoeken. Hij heeft die echt wel nodig. Zijn vorige bril was gestolen uit de auto met nog meer persoonlijke spullen. Het was wel leuk om te zien hoe het hier gaat. De opticiën vertelde dat hij was opgeleid door mensen uit Schotland. Ze hebben een klein assortiment monturen, waar je uit kunt kiezen. Je krijgt daarin bijna geen hulp. Dames en heren ligt gewoon door elkaar. Lastig kiezen hoor.
Dinsdag is Bo met Brenda vertrokken naar een paar groepen. Ze waren erg blij om hem weer te zien. Dansen en zingen. Hij was erg moe toen hij terug was en is eerst een half uur gaan slapen. Ik was in het hotel gebleven om nog twee verslagen te maken.
Hierna gingen we naar Chintheche, de plaats aan het Lake Malawi. Dat is altijd de plek om uit te rusten van onze lange reis. Je komt er zo heerlijk tot rust. We hebben de nijlpaarden nog wel gehoord, maar niet gezien. Het personeel was heel blij ons weer te zien. We hebben kleding uitgedeeld o.a.. van de skeelervereniging. We hebben er een fijn aantal dagen gehad. Op maandag nog een meeting met de leden van de Synode van de kerk. Dat was erg fijn. Ze waren heel open over de toestand van de kerk in Malawi. Er zal veel moeten gebeuren. Donderdags gingen we terug naar Lilongwe. Zaterdag is de bruiloft van Chimango en Grace. Daar zal ik nog wat over vertellen in een volgend en laatste verslag. Maandag vliegen we terug en hopen D.V. dinsdagmiddag weer thuis te komen.
