Reis naar Malawi december 2021/januari 2022
week 1, 13 t/m 19 december
De taxi was mooi op tijd om ons naar Schiphol te brengen. Op Schiphol aangekomen en terwijl Bo bezig was om samen met de chauffeur de bagage uit te laden, wilde ik alvast de papieren opzoeken die we nodig hadden om in te checken. Maar wat een schrik: de gele map, waar alles in zat, was er niet. Waar was die? Even paniek!!
Daarna actie: we belden de buurman, of hij wilde kijken of de map nog op de tafel lag. En meteen ook het taxibedrijf of ze de map wilden/konden brengen naar Schiphol. De map lag op de wasmachine in de bijkeuken en de taxi zou hem brengen.
Inmiddels was de bagage uitgeladen en gingen wij vast inchecken. Dat kon gelukkig omdat we alles on-line hadden. Echter in Kenia moesten we papieren (visa) kunnen overleggen. Dus de map was wel nodig. Aangezien we mooi op tijd waren, kwam alles toch nog goed.
De vlucht met KLM was fijn. Wat een service geven zij. Op het vliegveld in Nairobi verliep ook alles prima. Een groot verschil met de vorige keer. Het was ook fijn om aan te komen in het hotel in Nairobi. Want we waren wel heel erg moe. Waarschijnlijk ook nog van de spanning op Schiphol.
Bij aankomst in Malawi stonden Mwiza en Rodney op ons te wachten. We hadden heel veel bagage bij ons, onze beide koffers en drie hele grote extra tassen, twee trolleys, een handtas en laptoptas. Het paste maar net in de auto.
In Africa House stond het personeel klaar om de bagage naar de kamer te brengen. Ze roepen elkaar, 5 personen, want ze weten dat ze daarna wat krijgen. Het was super om er weer te zijn. Na de lunch gingen we op zoek naar de container met hulpgoederen en machines. Die was inmiddels ingeklaard en alle kisten moesten worden uitgeladen en in de loods worden gebracht om later weer vervoerd te worden naar de desbetreffende plaatsen. Er waren veel mannen aanwezig die allen hielpen met het lossen. Paul Rombout van Gulugufe was bezig om alles in goede banen te leiden. Hij had al heel veel werk verzet bij de douane met alle papieren. Nadat Bo alles verder had geregeld gingen we terug naar Africa House.
Woensdags moest Bo met Mr. Mezuwa Banda naar de advocaat in verband met onze NGO in Malawi. Alles verliep naar wens. ’s Middags zijn we naar het ziekenhuis gegaan voor onze boosterprik. Mr. Mezuwa Banda had dit via zijn zoon Urungi voor ons geregeld. In Nederland konden we de prik helaas vanwege de bureaucratie niet eerder krijgen.
De dag daarna vertrok mr. Mezuwa Banda weer naar huis. Hij kreeg een kilopak Goudse kaas mee. Daar was hij erg blij mee: “nu hebben we een geweldige kerst!”. Daarna had Bo een afspraak met de koper van onze mais van de aankomende oogst (3000 ton, dat is 120.000 zakken van 50 kg.!) Hij gaat dat van ons kopen voor een vaste prijs. Zodoende kunnen wij onze boeren ook een vaste prijs garanderen als zij de mais aan ons leveren. Ik heb lekker mijn boek gelezen in de zon. Voor onze chauffeur had ik nieuwe kleren gekocht en hem gegeven. Hij had mij de maten doorgegeven in inches. In de kledingzaak in Oldebroek had men mij goed geholpen en alles paste hem prima! Hij is er erg blij mee en reuze trots.
Op vrijdag wilden we eerst de opslag van de mais nog zien in Lilongwe. Rodney kwam daarvoor speciaal naar ons toe. Wat geweldig, om te zien hoeveel zakken er al liggen, om straks in januari/februari te worden uitgedeeld aan de mensen in het zuiden die niet genoeg eten hebben om de periode tot de oogst te overbruggen. Dit is een actie die we doen in samenwerking met de Hersteld Hervormde Kerken in Nederland. Daarna gingen we onze bagage weer pakken om verder te gaan naar Blantyre. We hebben een goed gesprek gehad met de eigenaresse van Africa House, Marga, een Nederlandse die al 24 jaar in Malawi woont. Zij heeft ons goede informatie gegeven over het wonen en werken in Malawi. Prachtig dat zoiets net weer op een goed moment komt, want men heeft ons opgedragen een kantoor/woonruimte te zoeken om een vaste plek te hebben in Malawi. Voor contact met de regering en dergelijke is dat zeer belangrijk. Daarna gingen we naar Blantyre. Omdat we laat waren vertrokken kwamen we daar ook laat aan. In het hotel zat Jonazio, onze directeur in het zuiden, ons al op te wachten. Bij het avondeten kwam de manager van het restaurant, William, vol verbazing op ons af. Zo leuk om elkaar weer te zien!
Zaterdags kwamen Jonazio en zijn vrouw Secret bij ons om het plan voor de komende week door te praten. We hebben in het hotel een suite en vergaderruimte tot onze beschikking. Toen ze weg waren hadden we onszelf opgesloten in de vergaderruimte. Daar konden we wel uit, maar de suite hadden we op slot gedaan en de kaart lag binnen. Er moest echt iemand aan te pas komen om het slot open te maken met gereedschap.
Morgen gaan we bij Jonazio en Secret naar hun kerk. Daarna is de eerste week al weer voorbij. De tijd vliegt als we hier zijn.
