Reis naar Malawi december 2021/januari 2022
week 3, 25 t/m 29 december
Vrijdagmorgen kregen we bezoek van Hans en Marja van der Bas. Dat was erg gezellig. We deelden de verwondering die we hadden ervaren toen bleek dat onze beide projecten waren uitgekozen voor de jaarlijkse najaarsactie in het Reformatorisch Dagblad, www.steundel.nl. Wat een zegening! Los van wat de opbrengst zal zijn is het al zo’n wonder dat we zoveel media-aandacht krijgen. Het was mooi om van elkaar te zien en te horen hoe dankbaar we zijn naar God toe! Hij, die alles ziet en hoort, die weet van de noden die er zijn.
’s Middags gingen we naar Chileka. De mensen zaten al op ons te wachten. Heerlijk om weer het dansen te zien en het zingen te horen. Geweldig is dat. Maar Jonazio legde uit dat we hier niet waren gekomen om weer een praatje te houden, zoals de vorige keer, maar dat we nu de akkers wilden zien. We willen nu zien wat ze hebben gedaan op hun land. Het is de eerste keer dat ze meedoen. Het land zag er best goed uit, maar er kan nog veel meer het systeem worden gevolgd. Dat hebben ze nog niet goed begrepen. Dus Bo en Jonazio hebben het opnieuw verteld. Er is zo’n droogte, het was die middag 39 graden! En bijna geen schaduwplek. Ze hebben al geplant, maar er is geen regen. En als er regen komt, moet het flink doorregenen, maar dat is voorlopig nog niet aan de orde in het zuiden. Men verwacht dan ook dat de honger komend jaar veel groter zal zijn dan andere jaren. Dat hoor je overal: Er is geen regen, wanneer, wanneer?
Daarna gingen we naar Stéphanos, daar zijn Jos en Caroline Nieuwenhuijse komen wonen, samen met hun zoontje David. Het was erg fijn om kennis te maken met elkaar. Ook Jonazio was er bij. Jos en hij kunnen elkaar wellicht soms tot steun zijn. We hebben veel zaken met elkaar kunnen uitwisselen en we blijven contact houden met elkaar.
Zaterdag, (eerste) kerstdag
Er is eigenlijk maar één kerstdag, Christmasday. Iedereen wenst elkaar Merry Christmas. dat is leuk. Vergelijk het met zoals wij elkaar gelukkig nieuwjaar wensen. Wij hebben de dag gevierd bij Paul en Esther en hun kindere Ezra, Anna en Jona. www.gulugufe.com Dat was erg gezellig. Fijn dat we mooie vriendschappen aan het opbouwen zijn hier in Malawi. Het is altijd heerlijk om elkaar op te zoeken en de verhalen te kunnen uitwisselen.
Zondag wilden we naar de kerk, maar er zijn veel Covid gevallen geconstateerd in Blantyre, ook Omicron, dus we hebben het niet gedaan. Daar kwam bij dat Jonazio moest werken in het hotel. We hebben van iedereen in het hotel afscheid genomen en foto’s gemaakt van het personeel van het restaurant. Dat wilden ze heel graag, want ze hadden het fotoboek gezien van onze vorige reis en zij wilden ook in het boek zeiden ze.
Op maandag dus weer vertrekken naar Lilongwe, terug naar Africa House. De reis van Blantyre naar Lilongwe duurt vijf uur. Ze waren blij ons weer te zien. Er is niks te doen in dat hotel, wij zijn de enige gasten. Heerlijk rustig dus. Maar dat betekent ook dat er weinig eten is, vaak geen groente, soms geen gehakt voor de pasta. Ze zeggen, we hebben een menukaart. Als je dan wil bestellen zeggen ze: er is maar voor één persoon pasta. Wat krijgt de ander dan? vragen we. Kip met rijst. Rijst met kip is het meest handige, een beetje tomatensaus erbij, klaar is kees. Het ontbijt bestaat uit omelet of spiegelei met twee toast en jam. Niet slecht toch? Fijn om hier weer te zijn.
Dinsdag moest Bo nodig zijn administratieve werk doen. Hij is best druk met alles regelen, zowel hier als in Nederland. Alhoewel er voldoende vrijwilligers zijn die veel zaken voor hem waarnemen. We zijn erg trots dat de winkel en alles wat daar mee samenhangt, gewoon door kan gaan.
Woensdag gingen we naar de groep die is ontstaan in Salima, Tipindule. Daar is het extra heet, ook omdat het dichtbij Lake Malawi is. De lucht is er strakblauw, geen wolkje. Daar kan ik echt niet zonder mijn hoed, ik zou er een zonnesteek oplopen. Rodney ging met ons mee, omdat hij de directeur is van de groep. Ze waren heel blij ons te zien, zingen en dansen. Alle groepsleiders waren aanwezig. (zie foto) We hebben ervaringen gedeeld en Bo vertelde een mooi verhaal over zijn sigaar. De tabak komt uit Malawi, zei hij, er wordt hier namelijk heel veel tabak verbouwd. Van Malawi gaat de tabak naar de United States, van de United States naar het United Kingdom, van de UK naar Nederland en vanuit Nederland neem ik het mee naar Malawi en wordt de sigaar hier opgerookt. Dat vonden ze een prachtig verhaal. We hebben trainingspakken van de Loopgroep Coevorden uitgedeeld. Ik had dat bedoeld voor een voetbalelftal voor kinderen, maar ze wilden allemaal een pak, dus zelfs een kind van 3 jaar oud kreeg een trainingspak. Ze wilden graag t-shirts zeiden ze. We hebben verteld dat die zijn verstuurd in de kisten en dat hun kist nog komt. Er zit een strosnijder in en is opgevuld met kleding en speeldgoed. Ze waren enorm blij. De kist komt snel naar hun toe.
Inmiddels heeft dan bijna elke groep zijn kist(en) gekregen. We willen jullie allen die zoveel hebben gegeven de laatste paar jaar nogmaals ontzettend bedanken. Zonder jullie was dit niet mogelijk geweest. Wat hebben we veel ingezameld en verstuurd!
Op de terugweg stopten we bij de benzinepomp om een flesje cola te kopen. Het meisje in de shop zei, als je geen leeg flesje hebt, kan ik het je niet verkopen. Ga maar weer naar buiten en zoek eerst maar een leeg flesje. Bo zei, ben je nu helemaal mal, ik neem gewoon twee flesjes cola mee en ga toch niet op zoek naar een leeg flesje! Dan kan ik het je niet verkopen zei ze. Toen kwam er een man en die zei, nee dat hoeft niet, laat het hem maar meenemen. Toen Bo betaalde voor de cola liet hij haar de rest van het geld houden. It’s for you.. zei hij. Ze stond hem met open mond na te kijken. Daar kunnen we in de auto dan hartelijk om lachen. Stel je voor, Bo die buiten een flesje moet zoeken, hahaha.
In het hotel heeft Bo nog een tijd met Rodney gesproken over de zakelijke kant van het project en de voortgang ervan. Er zijn nog steeds heel veel mensen die graag mee willen doen. Daar komt bij, dat er in 2022 dus weer een hongersnood wordt verwacht. Wat kunnen we daaraan doen? Normaal komt de regen in december, maar er is nog steeds geen regen. We hebben in Tipendule gekeken naar de geplante mais, de zaden opgegraven. Ze liggen gewoon in de grond, er gebeurt niks. Wat erg als je ziet hoeveel werk mensen hebben gedaan om te planten, alles voor niks. Het is echt om te huilen.
De volgende dag wilden we naar Madisi om de groep te bezoeken. Weer een drukke warme dag dus. Het vergt wel veel van ons, we merken het aan hoeveel en hoe diep we slapen. Maar Rodney appte ’s morgens dat er een begrafenis in Madisi was en dat iedereen daar dus heen moest. Ook wordt de school dan gebruikt om iedereen te ontvangen. Die school gebruiken wij ook altijd, dus dat was niet mogelijk. Dus weer een dag in het hotel. Even schakelen, maar Bo had nog genoeg te doen op de laptop, dus dat kwam mooi uit. En zodoende kon ik, terwijl Bo even genoot van zijn middagslaap, dit verhaal even afmaken.
We wensen jullie allemaal een voorspoedig nieuwjaar toe met veel gezondheid en zegen!
Wat zal het nieuwe jaar ons brengen? Ondanks alle onzekerheid is er weer een nieuw begin. Aan Gods hand gaan we het nieuwe jaar weer in. Dank aan Hem, we mogen weten dat Hij de mensen uit Malawi niet zal vergeten.
